Stanisław Węglewski (1887 – 1963)
Urodził się w dniu 19.04.1887 r. w Gurowie (Gniezno) jako syn Józefa i Apolonii z domu Klimczak.
Do szkoły powszechnej uczęszczał od 7 roku życia w Żydowie. Po ukończeniu szkoły pracował w gospodarstwie ojca do 1907 r.
W tym roku został powołany do wojska niemieckiego, w którym służył do 1910 r.
W 1909 poślubił Stanisławę Szałkowską, z którą miał czwórkę dzieci. Przed wybuchem wojny pracował w cukrowni we Wrześni.
Podczas I wojny światowej służył jako rezerwista w 4 Kompanii Reserve-Infanterie-Regiment 49 z Gniezna i podczas potyczek od 8 do 27.02.1915 r. został ranny.
Wstąpił ochotniczo 28.12.1918 r. do Kompanii Gnieźnieńskiej, która weszła następnie w skład oddziałów formowanych przez Kittla i dr Jakobsona. Brał udział z bronią w ręku w działaniach tych oddziałów na froncie północnym w szczególności w walkach o Szubin, Rynarzewo i linię Noteci do dnia 20.2.1919 r.
Następnie służył w Wojsku Polskim. W końcu marca 1919 r. został jako kawalerzysta przeniesiony do formującego się 3 Pułku Ułanów Wlkp., w którym pozostał do roku 1923.
Po zakończeniu służby wojskowej prowadził własne przedsiębiorstwo najpierw w Gnieźnie a potem w Toruniu.
W roku 1949 przeprowadził się do Wrześni. Do 1958 roku pracował w Szkole Mleczarskiej.
Zmarł w dniu 19.09.1963 r. i został pochowany na wrzesińskim cmentarzu parafialnym.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 01.24-0.25 z dnia 24.01.1958 r.
