Władysław Kozłowski (1898 – 1971)
Urodził się 11.08.1898 r. w Sokolnikach jako syn rolnika Józefa i Małgorzaty z domu Radnieckiej.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. od listopada 1918 r. w walkach pod Zdziechową, Witkowem, Inowrocławiem, Żninem, Rynarzewem i Szubinem.
Pod koniec lutego 1919 r. został przydzielony do 1. pac wlkp. Brał udział w walkach na linii Odolanów-Zduny-Krotoszyn. Zdemobilizowany został w 1921 r. w stopniu starszego ogniomistrza.
W latach 1921-1938 służył w straży celnej i granicznej.
Ożenił się z Marią Martyńko. Mieli dwie córki: Irenę i Janinę.
W 1935 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy w Starogardzie.
W roku 1938 objął w Sokolnikach gospodarstwo rolne po rodzicach. W listopadzie 1939 r. został wysiedlony do GG.
W okresie II wojny w latach 1939 – 1945 brał udział w pracach konspiracyjnych AK, pełniąc funkcje łącznika. Po Powstaniu Warszawskim został wywieziony do ciężkiego obozu pracy w Wilhelmshagen (Berlin).
Po wyzwoleniu wrócił na gospodarstwo rolne do Sokolnik.
Zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w dniu 10.10.1935 r. pod numerem 17055.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.31-0.1064 z dnia 31.12.1958 r.
Zmarł 07.03.1971 r. w Sokolnikach i spoczywa na miejscowym cmentarzu.
Biogram Władysława Kozłowskiego na stronie Muzeum Polskich Formacji Granicznych.
