Jan Kramer (1898-1990)
Urodził się 30.09.1898 w Pawłowicach (pow. jarociński) jako syn administratora majątku Jana i Antoniny Majchrzak.
W latach 1905-1907 brał aktywny udział w strajku szkolnym w Śmiełowie, wskutek czego rodzina była represjonowana.
W 1916 został zmobilizowany do armii pruskiej, a 3 listopada 1918 zgłosił swój akces do oddziałów powstańczych. Walczył w różnych oddziałach na ziemi jarocińskiej, pod Krotoszynem, Zbąszyniem i Szubinem.
W maju 1921 został zwolniony z wojska w stopniu podporucznika. W międzyczasie podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu, gdzie w 1922 zdał maturę, uzupełnioną wyższymi kursami historycznymi. Od 1922 uczył w kilku wiejskich szkołach w okolicach Jarocina, a w 1926 został mianowany komendantem Komitetu Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego na powiat Jarocin. W 1932 został zwolniony za jawnie krytyczny stosunek do sanacyjnego Związku Strzeleckiego.
We wrześniu 1939 był dowódcą w stopniu kapitana 710 grupy marszowej 17 dp i brał udział w walkach nad Bzurą. 17 września trafił do niewoli i został osadzony w oflagu Wolfsburg w Austrii, a od maja 1940 był więźniem oflagu IIC Woldenberg. Prowadził tam zakrojoną na szeroką skalę działalność edukacyjną.
W 1945 osiadł na ziemi wrzesińskiej i objął stanowisko kierownika szkoły powszechnej w Marzeninie. Był przewodniczącym powiatowego Komitetu Odbudowy Kraju, obwodowym komendantem Frontu Jedności Narodu, a także położył wielkie zasługi w oświacie dorosłych i zwalczaniu analfabetyzmu. Był organizatorem wiejskich rad spółdzielczych oraz kierował Komisją Rewizyjną Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Opublikował wiele artykułów i innych tekstów o tematyce regionalnej (strajki szkolne) i kombatanckiej. W 1968 przeszedł na emeryturę, ale do 1975 uczył w Marzeninie w niepełnym wymiarze godzin.
Był żonaty z Marią Gąską i miał czworo dzieci: Bogumiłę, Halinę, Hieronima i Lecha.
Zmarł 8 października 1990 w Gnieźnie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu św. Michała.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)