Stanisław Kmieciak (1897 – 1989)
Urodził się w dniu 18.09.1897 r. w Babinie koło Środy jako syn Michała i Stanisławy z domu Sobczak.
Po ukończeniu czteroklasowej szkoły podstawowej, od 1912 do 01.03.1917 r. pracował jako robotnik na folwarku w Ulejnie pow. Środa. Od 01.03.1917 r. został powołany do wojska niemieckiego, skąd 16.12.1918 r. zdezerterował ze szpitala i wrócił do miejsca zamieszkania rodziców. Pracował na folwarku Sabaszczewo, pow. Środa. W dniu 8.02.1919 r. zgłosił się do władz wojskowych w Poznaniu, a mianowicie do Pułku Artylerii. Tam jako ochotnik pełnił służbę na froncie pod Zdunami (Baszkowo). W maju 1919 r. został przeniesiony na front pod Wągrowcem (Czeszewo). Z wojska został zwolniony w stopniu bombardiera w sierpniu 1921 r. Następnie pracował jako robotnik rolny ponownie w Sabaszczewie pow. Środa, w tym także w okresie okupacji.
Od wiosny 1945 r. otrzymał działkę z parcelacji, na której pracował do 1953 r. W roku tym powstała w Sabaszczewie Spółdzielnia Produkcyjna, do której wstąpił jako członek i pracował do czasu przejścia na emeryturę. Po tym czasie mieszkał u córki w Nekli.
Zmarł w dniu 21.12.1989 r. i został pochowany z żoną Stanisławą z domu Jakubowską (1897-1970) na nekielskim cmentarzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 02.27-0.258 z dnia 27.02.1976 r.
