Stanisław Kuźniak (1898 – 1976)
Urodził się w dniu 5.11.1898 r. w Miłosławiu jako syn Michała i Konstancji z domu Szafrańskiej.
Wcielony do Armii Niemieckiej został w 1918 r. ranny.
W grudniu 1918 r. wstąpił do tworzącej się kompanii powstańczej w Miłosławiu (Kompania Miłosławska wchodzącej w skład Batalionu Wrzesińskiego) i pod dowództwem Władysława Wiewiórowskiego wyruszył do walk o zdobycie Zdziechowy. Następnie przydzielony do kompanii por. Józefa Trawińskiego dnia 5.01.1919 r. wyruszył do walk pod Szubin i Rynarzewo. Również brał udział w walkach pod Zdunami, Rawiczem, Bydgoszczą w 1 Kompanii Batalionu Średzkiego, późniejszego 8. Pułku Strzelców Wlkp .
Zdemobilizowany w stopniu kaprala. Z zawodu był robotnikiem. Mieszkał w Miłosławiu w Rynku.
Należał do Koła Macierzystego ZWPN RP w Poznaniu od dnia 21.03.1937 r.
W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp.
Zmarł w dniu 27.11.1976 r. i został pochowany na cmentarzu w Miłosławiu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 08.01-0.715 z dnia 1.08.1958 r.
