Józef Matela (1897-1968)
Urodził się 04.12.1897 w Ostrowie Szlacheckim (pow. wrzesiński) jako syn Antoniego i Franciszki Kaczmarek. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował na roli.
W 1916 został wcielony do pruskiego 29 batalionu pionierów i walczył na froncie francuskim.
Wysłany służbowo do Poznania w październiku 1918, 22 listopada związał się z Radą Robotniczą i Żołnierską we Wrześni. W Powstaniu Wielkopolskim był dowódcą plutonu karabinów maszynowych w kompanii Józefa Trawińskiego. Walczył pod Zdziechową i Żninem. 6 stycznia 1919 został ranny pod Inowrocławiem, a następnie przewieziony do szpitala w Kruszwicy.
Pozostał w Wojsku Polskim w 67 pp. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
8 maja 1921 zgłosił się ochotniczo do III powstania śląskiego, w którym był dowódcą plutonu karabinów maszynowych Pociągu Pancernego „Nowak” w stopniu sierżanta.
W okresie międzywojennym pracował dorywczo, w czasie okupacji był na robotach przymusowych w Rzeszy, a następnie pełnił funkcję stróża nocnego na terenie Wrześni.
Po wyzwoleniu podjął pracę na PKP Stacja Franowo, a w latach 1951-1959 pracował w wytwórni głośników we Wrześni. Od 1919 był inwalidą.
W 1921 zawarł związek małżeński z Marią Kasprzak (1892 – 1985). Mieli córkę Marię (1925) i syna Zygmunta (1932).
Odznaczony:
- Krzyżem Walecznych
- Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921
- Medalem Niepodległości w 1933 r.
- Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 03.11-0.69 z dnia 1958-03-11
Zmarł we Wrześni 12 stycznia 1968.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)
