Feliks Defitowski (1894 – 1962)
Urodził się w dniu 2.11.1894 w Budziłówku jako syn Andrzeja i Katarzyny z domu Stachowiak.
W 1914 roku został wcielony do armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim m. in. pod Verdun i nad Sommą.
Od połowy listopada 1918 r. pełni służbę w wrzesińskich oddziałach Służby Straży i Bezpieczeństwa, przygotowujących późniejsze kompanie powstańcze w rejonie Wrześni. Z oddziałów tych przeszedł w dniu 28.12.1918 r. do utworzonego batalionu powstańczego pod dowództwem Wiewiórowskiego. W jego składzie brał udział w działaniach bojowych na froncie północnym w tym w walkach o Szubin i na linii Noteci do 20.02.1919 r. Służył w Kompanii Ciężkich Karabinów Maszynowych Józefa Trawińskiego. Odznaczył się szczególnie przy drugiej bitwie o Szubin jako karabinowy.
Następnie został wcielony do 4. Pułku Strzelców Wlkp., później do 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich szwadron K. M. (późniejszy 15. Pułk Ułanów Poznańskich). Służbę zakończył w 1924 r. w stopniu starszego szeregowca.
W 1921 r. w Czeszewie zawarł związek małżeński z Marianną Musielak, która zmarła w 1940 r.
Należał do Koła Września Związku Weteranów Powstań Narodowych, do którego wstąpił wstąpił 22.09.1935 r. Mieszkał wtedy w Sokołowo-Osiedle.
Został zweryfikowany w 1937 r. (nr weryfikacyjny 23528, nr dyplomu 15214).
W czasie okupacji przebywał w Niemczech na przymusowych pracach.
W dniu 27.05.1949 zawarł związek małżeński z Marianną Jackowską (1902 – 1989).
Był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 11.04-0.897 z dnia 4.11.1958 r.
Zmarł w dniu 15.03.1962 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym we Wrześni.
