Józef Madaj (1901 – 1988)
Urodził się w dniu 16.03.1901 r. w Miłosławiu jako syn Kazimierza i Wilhelminy z domu Lipert. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Miłosławiu.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. W styczniu 1919 r. wstąpił jako niepełnoletni do Kompanii Miłosławskiej wchodzącej w skład Batalionu Wrzesińskiego pod dowództwem komendanta Plucińskiego. Służył jako strażnik graniczny na granicy w Borzykowie, a następnie walczył pod Inowrocławiem. Wcielony do 3. Kompanii 5. Pułku Strzelców Wlkp. brał udział w walkach o Jaksice, Złotniki, Tarkowo, Nową Wieś, Dąbrowę Kościelną, Brzozę, Wierzchosławice, Gniewkowo, Zduny i Opoki.
Walczył na froncie białoruskim i ukraińskim, a następnie w wojnie bolszewickiej. Zdemobilizowany w 1922 r. w stopniu starszego szeregowca.
Po zdemobilizowaniu pracował w Miłosławiu jako murarz i cieśla.
Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. Jako żołnierz Armii Poznań przebił się z Puszczy Kampinowskiej do Warszawy.
Podczas okupacji rodzina została wysiedlona do Koniecpola w okolice Kielc.
Po powrocie z wygnania pracował w Miłosławiu w swoim zawodzie.
Udzielał się społecznie.
Awansowany do stopnia podporucznika.
Wziął ślub w dniu 30.05.1925 r. z Leonardą z domu Lesińską, z którą miał pięcioro dzieci.
Należał do Koła Miłosław Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P., do którego wstąpił 16.03.1937 r. W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp.
Zmarł w Miłosławiu w dniu 8.03.1988 r. i został pochowany z ceremoniałem wojskowym na miejscowym cmentarzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 08.01-0.716 z dnia 1.08.1958 r.
