Kazimierz Dębicki (1877 – 1961)
Urodził się w dniu 1.03.1877 r. w Borzykowie jako syn Andrzeja i Agnieszki z domu Nowak.
Podczas I wojny światowej wcielony do Armii Niemieckiej służył w 4. Kompanii Landsturm-Bataillon I, Schroda (później nazwana V. 17). Podczas bitwy w lutym 1915 r. dostał się do niewoli. Z niewoli rosyjskiej powrócił w 1918 r.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. służąc w Kompanii Miłosławskiej wchodzącej w skład Batalionu Wrzesińskiego od 28.12.1918 r. Brał udział w zdobyciu ciężkich karabinów maszynowych wyprowadzonych z wrzesińskich koszar i wywiezienie ich do Miłosławia. Walczył do końca Powstania Wlkp. w potyczkach na froncie północnym: od Zdziechowy, pod Szubinem, a następnie na odcinku Żnin – Inowrocław.
W czasie działań bojowych stanowił przykład dla młodszych swoich współtowarzyszy we wzorowym spełnianiu swych obowiązków żołnierskich. Udział w powstaniu udokumentował należycie książeczką wojskową i jest ogólnie znany wśród obecnie żyjących współobywateli z tego okresu. Zdemobilizowany w stopniu szeregowca.
Z zawodu był kolejarzem. Mieszkał w Miłosławiu.
W 1900 w Miłosławiu ożenił się z Jadwigą Lewandowską.
Został zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wlkp. w dniu 28.11.1935 pod nr 17413. W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp.
Zmarł w dniu 19.01.1961 r. w Miłosławiu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 08.01-0.716 z dnia 1.08.1958 r.
