Zakrzewski Franciszek

Franciszek Zakrzewski (1900-1991)

Franciszek Zakrzewski (zdjęcie udostępnił Jarosław Dominik Górski)

Urodził się 19 listopada 1900 w Gnieźnie jako syn Józefa i Anny Drożdżewskiej.

28 grudnia 1918 przystąpił do oddziałów powstańczych na terenie Gniezna i brał udział w opanowaniu koszar 6 pułku dragonów pruskich, a następnie walczył pod Zdziechową i Rynarzewem. Był żołnierzem 3 pułku ułanów w Gnieźnie (późniejszy 17 pułk ułanów).

W 1924 ukończył studia na Wydziale Ekonomiczno-Prawnym Uniwersytetu Poznańskiego. Był sędzią sądu Grodzkiego w Wągrowcu, a później w Mogilnie. W 1939 był notariuszem w Rogoźnie.

W kampanii wrześniowej był żołnierzem 58 pp. w Poznaniu (zastępca dowódcy kompanii, porucznik) i 28 września pod Dęblinem trafił do niewoli niemieckiej. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg do stycznia 1945 r.

Po wojnie był notariuszem w Rogoźnie, a od 1946 sędzią sądu Okręgowego w Poznaniu. W latach 1952-1970 był notariuszem oraz kierownikiem Państwowego Biura Notarialnego we Wrześni. Przez cały ten czas był doradcą prawnym ZBOWiD-u.

W 1927 r. w Gnieźnie zawarł związek małżeński z Heleną Elantkowską (1903- 1969).

Zmarł 21 października 1991. Spoczywa w grobowcu rodziny Zakrzewskich na cmentarzu św. Piotra w Gnieźnie.

Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.955 z dnia 1957-12-06

Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)

Franciszek Zakrzewski (zdjęcie udostępnił Jarosław Dominik Górski)
Franciszek Zakrzewski (zdjęcie udostępnił Jarosław Dominik Górski)
Franciszek Zakrzewski (dokument udostępnił Jarosław Dominik Górski)
Franciszek Zakrzewski (dokument udostępnił Jarosław Dominik Górski)