Józef Olejniczak (1896 – 1978)
Józef Olejniczak urodził się 22.02.1896 w Nowej Wsi Królewskiej jako syn Michała i Wiktorii Pyzdrowskiej.
Uczęszczał do szkoły w Kaczanowie i Biechowie. W maju 1916 został powołany do armii niemieckiej i po przeszkoleniu wysłany na front francuski, gdzie przydzielono go do 144. pułku piechoty, a następnie do 449. pułku piechoty.
Ochotniczo walczył od dnia 24 stycznia do 15 marca 1919 r. w składzie 2 Kompanii wrzesińskiego batalionu powstańczego pod Kcynią, Szubinem, Rynarzewem i Zdunami, a od 15 marca 1919 r. przydzielony został do 8. Pułku Strzelców Wlkp. (62 pp). Walczył pod dowództwem kpt. Bociańskiego, na odcinku frontu Krotoszyn i Wieleń.
W 1922 r. przeniesiony został do 85. Pułku Strzelców Wileńskich, gdzie pełnił służbę zawodową do 1939 r. W latach 1924-1926 był uczestnikiem kursu dla podoficerów zawodowych w Lidzie.
Brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 r. pod Częstochową i przy przeprawie przez Wisłę. Od 1940 r. do 1947 r. przebywał jako internowany na terenie rosyjskim.
Po powrocie do kraju pracował od 1948 r. do 1961 r. w Szkółce „Dębina”.
Był członkiem ZBoWiD Koło Września od 1970 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 03.06.-0.196 z dnia 1974-03-06.
Uchwałą RP W 8/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł w Bierzglinku 24.05.1978 i pochowany został na cmentarzu komunalnym we Wrześni.