Józef Olejniczak (1895 – 1972)
Józef Olejniczak urodził się 12.03.1895 w Obłaczkowie jako syn Wawrzyńca i Marianny z d. Wańskiej.
Dnia 28.12.1918 wstąpił jako ochotnik do Kompanii Wrzesińskiej, w której pod dowództwem ppor. Nowaka z bronią w ręku brał udział przy zajęciu Wrześni, a następnie w walkach pod Szubinem, Kcynią, Rynarzewem. Zwolniony 12.06.1919. Dnia 21.07.1920 powołany został do Żandarmerii Wojskowej i pełnił służbę w WP do 05.01.1921. Po zwolnieniu z wojska pracował w służbie pocztowej i został w czasie robót na linii telefonicznej postrzelony przez kłusowników, wskutek czego przeszedł na rentę inwalidzką.
W 1938 starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał w Kaczanowie.
W czasie okupacji pracował jako brukarz. Po wojnie objął małorolne gospodarstwo rolne, które oddał do Spółdzielni Produkcyjnej.
Po wojnie należał do Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 11.11.-0.1072 z dnia 1971-11-11.
Uchwałą RP W 8/72 został mianowany na podporucznika.
Zmarł we Wrześni 31.03.1972. Pochowany został na cmentarzu parafialnym we Wrześni.
I rząd: Stefan Frąckowiak, Władysław Bigosiński, Sylwester Witkowski, Franciszek Staniszewski, Franciszek Zakrzewski, Antoni Ciszak, Piotr Stasik, Józef Owczarzak, Czesław Tabaka, Stanisław Górniak, Stanisław Barełkiewicz, Sylwester Siwiak
II rząd: Franciszek Grześkowiak, Józef Benc, Władysław Kaczmarek, Jan Pietraszak, Józef Ratajczak, Franciszek Pawlak, Józef Olejniczak, Szczepan Staszak, Marian Tomczak, Władysław Sławski, Alfons Janicki, Jakub Górski, Szczepan Gryska, Stanisław Fengler, Ludwik Grześkowiak, Roman Kaczmarek, Władysław Owczarzak, Franciszek Bocheński, Władysław Olejniczak, Stefan Graczyk, Michał Janiszewski, Walenty Nowakowski
III rząd: Stanisław Wietrzyński, Nikodem Bindulski
